بشنو از نی . . .

مرد عراقی


از جمله حکایتها اینست که در بغداد مردی بود که مال بسیاری داشت. از حوادث روزگار او را مال تلف شد و حال دگرگون گشت و روزی خود را به مشقت تحصیل میکرد.

شبی با حزن و اندوه بخفت، در خواب دید که گوینده با او همیگوید که ترا روزی در مصر است بسوی مصر سفر کن.

آن مرد ناگریز به سوی مصر سفر کرد. وقتی که به مصر درآمد هنگام شام بود. در مسجدی بخفت و در همسایگی مسجد خانه ای بود. جماعتی از دزدان ره مسجد در آمدند و از دیوار مسجد بآنجا رفتند، اهل آنخانه از آمدن بیدار شدند و ناله و فریاد برآوردند. شحنه با تابعان خود باستغائه ایشان بیامد. دزدان بگریختند و شحنه به مسجد در آمده مردی بغدادی را در آنجا یافت. او را بگرفت و با تازیانه اش چندان بزد که به هلاک نزدیک شد. پس از آن بزندانش بفرستاد و سه روز مرد بغدادی به زندان اندر بود. آنگاه شحنه او را حاضر آورد باو گفت از کجائی؟ گفت از بغدادم. گفت سبب آمدن تو بسوی مصر چه بود؟ گفت در خواب دیدم گوینده به من گفت ترا روزی در مصر است. چون بدینجا آمدم تازیانه از تو بخوردم دانستم که روزی من چه بوده است.

شحنه از سخن او بخندید. باو گفت: ای کم خرد، من سه بار در خواب دیدم که گوینده بمن گفته است که در بغداد در فلان مکان و بفلان محله خانه هست و در آنجا حوضی است و در آن حوض مالیست فراوان تو بدآنجا رفته آن مال بیرون آور. من این خواب را باور نکردم و تو از کم خردی بر اثر خوابی که اوهام و احلام است از شهری سفر کرده ای. پس از آن شحنه درمی چند بآنمرد بغدادی بداد و باو گفت: این درمها توشه راه خود گیر و به شهر خود باز گرد. بدان نشان خانه که شحنه صفت کرده بود خانه همان مرد بوده است. چون بخانه خود رسید حوض را بکند و مال بدر آورد.

هزار و یکشب