بشنو از نی . . .

انسان بدون هویت فکری هر رابطه اش یک رابطه نو، کامل و مستقل است. هر تصمیم او - جز در امور فیزیکی و واقعی - بدون ارتباط دادن موضوع فعلی به موضوعات قبلی و بعدی است. رابطه اش را در برخورد با موضوعات زندگی کامل می کند و تمام میشود. ذهن او با یک نخ نامریی به موضوعاتی که گذشته است وصل نیست. یک نفر به شما اهانت کرده است. شما هم واکنش خاصی، اعم از خشونت آمیز یا ملايم نشان داده اید و تمام شده است. دیگر موضوع را به خانه نمی برید و شب که میخواهید بخوابید تازه رسیدگی به مسأله را شروع کنید. شب که می خوابید هیچ بده و بستانی با دنیا و مردم دنیا ندارید. و صبح که بیدار میشوید روابط خود را با دنیا و مردم دنیا از نو شروع میکنید. زندگی برای شما نو است و برای ما کهنه و مرده.

محمد جعفر مصفا/تفکر زائد/ص 179