بشنو از نی . . .

تنور داغ زندگی

             همیشه سرد!

                       صفی شلوغ به روی نقطه چین التماس یک شکم

و آن سوی عشق....

                   پدر،

                       نا امید ایستاده است

                                            اما

                                        دست های لخت او

                                                         بوی نان می دهد!!!

و کودکی که دست

                  به روی گرسنه گاه غصه می کشد

                                   سکه های رنگ پریده ام برای هر که

او بلوغ نگاهش را شنید

                   میان مرگ و زندگی

                                کسی برهنه می دود

                                                   و لقمه

                                                       لقمه می کند

خیال نان صبر را

                          بدون اشک

                                            بدون نان!!!