نیت کــــــردم ادا ســازم نماز شام گیسویت
پریشان شـــد ز پیشم اقتدای مصحف رویت
هــوای سجده های ناتمــــــامی داشتم، لیکن
فراموشم شدند از جلوه هــای بــاغ ناجویت
قیام و قعدهام بودی، رکوع و سجدهام بودی
نماز شام را کـــــــردم ادا، پهلو به پهلویت
ملک بـود و مقام قدس، عاصی بود و آزادی
قیامت سجده میزد بر جناب حضرت رویت
سحـــــری به یاد رویت هوس نمــــاز کردم
به حضـــور دل تپیدم، به خــــدا نیاز کـردم
عطشــــم چنان ز جا برد که رفته رفته آخر
ره کـربلا گـــــــرفتم، سفر حجـــــاز کردم
پر و پای جلـوه هایت گل سُرخ بود و آتش
تب عشق دست داد و سر و پا گداز کردم
قهار عاصی