بشنو از نی . . .

جبلی


عبدالواسع جبلی در غرجستان تولــــد یافته و تحصیل کمالات را در هرات نموده و از نــدمای بهرام شاه بن سلطان مسعود بن محمود سبکتکین بــــوده است. عبدالواسع در اول حــال دهقان بوده. هنگامی کـــه موکب سلطان از غـــرجستان عبـــور می کــــرد، عبدالواسع را دیــــد کـــه در صحرا اشتر چـــرانـــی و در هنگام چرائیدن شتر این ابیـــــات را می سرائید:

اشتر صراحی گــردنا!

دانم چه خواهی کردنا

گردن درازی می کنی

پنبه بخواهی خــوردنا

سلطان لطف طبع او را شنـــــــاخته، ملازم رکابش ساخت، تا آن که محسود اقران گردید.

الحاصل عبدالواسع روزگار زندگانی خود را در هرات گذرانیده و در همان دیــــار دفن می باشد. وی صاحب طبع بلند و قریحه ارجمند بوده است، خصوص در قصیده سرایی که هیچ یک از شعرای نامی را پایه عبدالواسع به همان روش خود او حاصل نشده است.