بشنو از نی . . .

رباعیاتی از مولا نا جلال الدین بلخی

از بانگ سرافیل دمیده است رباب

تا زنده و تازه کـــرده دلهای کباب

آن سـودا ها کـــــــه غرقه گشتند و فنا

چــــون ماهیکان برآمــدند از تک آب

امروز چــــو هر روز خرابیم خراب

مگشا در انــــدیشه و برگیـــــر رباب

صد گونه نماز است و رکوعست و سجود

آنرا کــــــه جمال دوست باشـــــد محراب

باقی در ادامه یمطلب.........
 

امشب ز بــرای دل اصحاب مخسب

گوش شب را بگیر و برتاب مخسب

گــــویند کــه فتنه خفته بهتر باشد

بیدار بهی تو فتنه مشتاب مخسب

اندیشه مکن بکن تو خود را در خواب

کاندیشه ز روی مــه حجابست حجاب

دل چـون ماهست در دل اندیشه مدار

انــــداز تــــو اندیشه گری را در آب

اندیشه و غــــم را نبود هستی و تاب

آنجا که شرابست و ربابست و کباب

عیش ابدی نـــــوش کنید ای اصحاب

چون سبزه و گل نهید لب بر لب آب

ای آنکــــه تو دیر آمده‌ای در کتاب

گـــر بشتابند کـــــودکان تو مشتاب

گر مانده شـدند قوم و از دست شدند

این دست تو است زود برگیر رباب

ای آنکه تــــو یوسف منـی من یعقوب

ای آنکه تـــو صحت تنــــی من ایوب

من خود چه کسم ای همه را تو محبوب

من دست همـی‌ زنم تــــــو پائی میکوب

ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب

در فـــــرقت آفتاب چـون ماه مخسپ

چون دلو درین ظلمت چه ره می‌کرد

باشد کــــه برآئی به سر چاه مخسب

ای روی تـــــرا غلام گلنــــار مخسپ

وی رونق نو بهار و گلــــزار مخسب

ای نـــــرگس پرخمار خونخوار مخسب

امشب شب عشرت است زنهار مخسب

ای مـاه چنین شبی تو مهوار مخسب

در دور درآ چو چرخ دوار مخسب

بیــــداری مـا چـــــراغ عــــــالم باشد

یک شب تو چراغ را نگهدار مخسب

این باد سحر محرم رازست مخسب

هنگـــــام تفرع و نیاز است مخسب

بر خلــــق دو کـــــون از ازل تا به ابد

این در که نبسته است باز است مخسب

ای یار که نیست همچـو تو یار مخسب

وی آنکه ز تو راست شود کار مخسب

امشب ز تو صد شمع بخواهد افروخت

زنهــــار تــــو انــــدریم زنهار مخسب

بـــــــردار حجابهـا به یکبـــــار امشب

یک موی ز هر دو کون مگذار امشب

دیروز حــــدیث جــان و دل می‌گفتی

پیش تـــو نهیم کشتــــه و زار امشب

بی ‌جام در این دور شرابست شراب

بی ‌دود  در این سینه  کبابست  کباب

فریاد رباب عشق از زحمه‌ی او است

زنهــــار مگــــو همین ربابست رباب

بی ‌طاعت دین بهشت رحمان مطلب

بی ‌خاتم حق  ملـک  سلیمان  مطلب

چــــون عاقبت کار اجل خواهد بود

آزار  دل  هیچ مســـــلمـان  مطلب

بیکـــار مشین درآ در آمیـــز شتــــاب

بیکار بدن به خور برد یا سوی خواب

از اهل سمـــــاع میرسـد بانک رباب

آن حلقه ‌ی ذاهل شدگــــان را دریاب

حاجت نبـــــــود مستی مـا را به شراب

یا مجلس ما را طرب از چنگ و رباب

بی‌ ساقی و بی‌شاهد و بی‌ مطرب و نی

شـــــوریده و مستیم چـو مستان خراب

خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب

زیرا ز تــــــــو چشم بود پر آتش و آب

شد جـــــانب دل دید دلـــی چون سیماب

شد جانب تن دید خــــراب و چه خراب

دانیکه چـــــه میگوید این بانگ رباب

اندر پـــــــی من بیـــا و ره را دریاب

زیرا به خطا راه بـــری سوی صواب

زیرا به ســـــال ره بری سوی جواب

در چشم آمــــد خیــال آن در خوشاب

آن لحظه کزو اشک همی رفت شتاب

پنهـــــان گفتم براز در گوش دو چشم

مهمان عزیز است بیفــــــزای شراب

دل در هوس تو چون ربابست رباب

هــــر پاره ز سوز تو کبابست کباب

دلـــــدار ز درد ما اگر خاموش است

در خاموشی دو صد جوابست جواب

ساقـــــــی در ده بــــــرای دیـــدار صواب

زان باده که او نه خاک دیده است و نه آب

بیمـــــــار بـــــدن نیـــم که بیمـــــار دلم

شربت چـــه بود شراب در ده تو شراب

سبحان‌الله من و تو ای در خوشاب

پیوستــــــــه مخالفیم اندر هر باب

من بخت تــوام که هیچ خوابم نبرد

تو بخت منی که برنیائی از خواب

شب گردم گرد شهر چون باد و چو آب

از گشتن گــــــرد شهر کس ناید خـواب

عقـــــل است که چیزها از موضع جوید

تمییز و ادب مجو تو از مست و خراب

شب گشت درین سینه چه سوز است عجب

می‌ پنــــــــدارم کــــــاول روز است عجب

در دیده‌ی عشق می‌ نگنجـــــــد شب و روز

این دیده‌ی عشق دیــــــــده دوز است عجب

علمــــــــی که ترا گره گشاید به طلب

زان پیش که از تو جان برآید به طلب

آن نیست کـــــــــه هست مینماید بگذار

آن هست کــــــه نیست مینماید به طلب

گر آب حیات خوشگواری ای خواب

امشب بر مــا کار نداری ای خــواب

گــــــر با عدد موی سر تست امشب

یکسر نبری و سر نخاری ای خواب

گــــــرم آمد عاشقانه و چست شتاب

برتافته روح او ز گلـــــزار صواب

بر جمله‌ی قــــاضیان دوانیـد امروز

در جستن آب زندگــــی قاضی کاب

گر می‌ خواهی بقا و پیــروز مخسب

از آتش عشق دوست میسوز مخسب

صد شب خفتـــی و حاصل آن دیدی

از بهر خـــدا امشب تا روز مخسب

مستند مجـــــردان اســـرار امشب

در پرده نشسته‌ انــــد با یار امشب

ای هستی بیگانـه از این ره برخیز

زحمت باشــــد بودن اغیار امشب

هستم به وصال دوست دلشاد امشب

وز غصه‌ی هجر گشـته آزاد امشب

با یار بچـــــــرخم و دل میگــــــوید

یارب کــــه کلید صبح گم باد امشب

یارب یارب بــــــه حق تسبیح رباب

کش در تسبیح صد سالست و جواب

یارب به دل کبــــــاب و چشم پر آب

جوشان ‌تر از آنیم که در خم، شراب