وقتی دچار غربت اینجاییم
هر قطره آب
اگر چه گندابهای مسیر
باور دریایی اش را زدوده اند
با این همه
در ضمیر خویش
دریای کو چکی است
باقی در ادامه ی مطلب.............
سلمان هراتی
وقتی دچار غربت اینجاییم
هر قطره آب
اگر چه گندابهای مسیر
باور دریایی اش را زدوده اند
با این همه
در ضمیر خویش
دریای کو چکی است
و من در این لفظ
به مبهم ترین معنی
که به هیچ کوزه در نشایدش آوردن
چون ناکجا که نیست
ولی هست
و جز به تجربت
درکی عمیق
از این وهم بی رنگ
میسر نمی آید
من از آن
به قال مختصری در می گذرم
که به حسی غریب می ماند
و به جز زبانی غریب در نمی آید
دنیا آتشکده ی موقتی است
تا من و تو
در آن بنشینیم
نه عبوس
که چون ققنوس
دوباره شدن را
و به امید دیداری در ناکجا
مرا این معنی
با غروب مأنوس کرده است