بشنو از نی . . .

بعد از شما 

دکتور غلام حیدر یگانه 

بعد از شما بعد از شما، نماند بلوری که نشکند

یک آبگینه شرم حضوری که نشکند

گفتند می روید و من عمداً شدم درخت

با وهم آن بلوط قطوری که نشکند

بانو، ببخش، مورچه را هم به این کمر

دادند اعتماد و شعوری که نشکند 

اما دران سفر که زمین ترکمان کند

کو قلة ستبر و صبوری که نشکند

یعنی گریستم بخدا در ملای عام

با من شکست رستم دوری که نشکند

بی بیِ هفت کشور عزت، پس از شما

باقی نماند کابل و غوری که نشکند

من آینه: شکسته و خالی، برابرت

در آینه، ولیک، تو نوری که نشکند

ای «نشکند» برو که به صد بار «بشکند»

این قافیه شکست به شوری که نشکند