ای عاشقان
شعر از استاد بیرنگ
ای عـــــاشقان ای عاشقان من بیخود و شیداستم
هـــر چند عاشق نیستم، امــــا در یــــن سوداستم
دردی بـــدل دارم عجب، آرد مرا در تاب و تب
راحت رســد برجـــان من تا با شمــــــا یکجاستم
باقی در ادامه ی مطلب...............
ای عـــــاشقان ای عاشقان من بیخود و شیداستم
هـــر چند عاشق نیستم، امــــا در یــــن سوداستم
دردی بـــدل دارم عجب، آرد مرا در تاب و تب
راحت رســد برجـــان من تا با شمــــــا یکجاستم
تاعهـــــد پیمان بسته ام ، با شاهد رعنـــــای خود
از لــومه ء لایم دگر ، بی باک و بـــــی پرواستم
شیرین بــــــود گفتار من ، از وصف آن دلدار من
محبوب خـــــوبان گشته ام چــون بنده ء مولاستم
تاز خـــودی بیرون شدم، با عاقلان مجنون شـدم
بر درگه ء لیلا ء خــود ، رسواتر از رســـواستم
دربیخــــودی دل باختم، اصل خودی را یافتـــــم
(بیرنگ) شــــدم از رنگ هااز نور او بیناستـــم
استاد بیرنگ
خود را از قید و بند تفکر مقایسه آزاد کنید