شعر از سید همایون شاه عالمی
هجــــران شـــــام تار بـــه پایــان نمی رسد
واین اشک خشک سرد به مژگان نمی رسد
آن شــور عشق تست که خـاموش نمی شود
این آه قلب مـــــاست بـه دوران نمـــی رسد
آن چشــم و گوش تست کـه نی دید نی شنید
این ناله های ماست کـه ســـوزان نمی رسد
باقی در ادامه ی مطلب.................
هجــــران شـــــام تار بـــه پایــان نمی رسد
واین اشک خشک سرد به مژگان نمی رسد
آن شــور عشق تست که خـاموش نمی شود
این آه قلب مـــــاست بـه دوران نمـــی رسد
آن چشــم و گوش تست کـه نی دید نی شنید
این ناله های ماست کـه ســـوزان نمی رسد
آن یـــــاد روئی تست کـــــه دیوانه مـی کند
دردا جنــــون عشق بـه شـــــایان نمی رسد
آن غنچه یــــی لبت چــــــرا گـــل نمی دهد
وآن ابتسام و خنــــــده شگـــوفـان نمی رسد
مـــــا از قضــا دیـــــر نــــدیدیـــم هیچ خبر
جز سوز و درد و ناله به هجران نمی رسد
پــــائی {همایون} است به کـوئی نگار بند
دستش بــــه تار زلف پریشــــان نمی رسد
سید همایون شاه عالمی
خود را از قید و بند تفکر مقایسه آزاد کنید