بشنو از نی . . .

كلیله و دمنه

نصرالله منشی

: زاغ و كبك نخجیر

زاغ گفت كبك نخجیری 1 با من همسایگی داشت و در میان به حكم مجاورت 2 قواعد مصادقت مؤكّد گشته بود.3 در این میان او را رغبتی افتاد و دراز كشید.4 گمان بردم كه هلاك شد. و پس از مدت دراز، خرگوشی بیامد و در مسكن او قرار گرفت و من در آن مخاصمتی نپیوستم. 5 یك چندی بگذشت، كبك نخجیر باز رسید.

باقی در ادامه ی مطلب.....................

الوداع

شاعر : سید جواد میری

ماه خدا، خدانگهدار تو
چشم من و لطف دگر بار تو

حیف که اینگونه گذر می‌کنی
خون به دلم شام و سحر می‌کنی

وقت سحر فیض تو لبریز بود
فاش کنم عشق تو لبریز بود

ماه‌ترین ماه خدا، الوداع
منبع انوار خدا، الوداع

آه و اسف قدر تو نشناختم
عمر گرانمایه خود باختم

گرچه مرا قدر تو گمنام بود
با تو دلم یکسره آرام بود

با تو خدا بود در آیینه‌ام
عشق خدا بود درین سینه‌ام

ماه فروزنده‌تر از آفتاب
بر من ظلمت‌زده یک‌دم بتاب

تا که دوباره به حضورت رسم
یا چو شهیدان به سرورت رسم

گوشت شتر قربانی

---

تجاوز تعدی به حقوق دیگران را در عرف اصطلاح ظلم و ستم می خوانند ولی هرگاه این تجاوز به صورت چپاول و تاراج انجام پذیرد فی المثل اموال افراد ضعیف یا جمعیت و یا مثال دولت را آن چنان به یغما ببرند که نه از تاک و نه از تاک نشان اثری باقی بماند، در این صورت اصطلاحاً گفته می شود:"مگر گوشت شتر قربانی است.

 

باقی در ادامه ی مطلب.................

 

 

 

 

 

بگذشت مه روزه ، عيد آمد و عيد آمد
    بگذشت شب هجران، معشوق پديد آمد

آن صبح چو صادق شد، عذراي تو وامق شد
   معشوق توعاشق شد، شيخ تو مريد آمد

شد جنگ و نظر آمد، شد زهر و شکر آمد
شد سنگ و گهر آمد، شد قفل و کليد آمد

جان از تن آلوده، هم پاک به پاکي رفت
هرچند چو خورشيدي بر پاک و پليد آمد

از لذت جام تو دل مانده به دام تو
 جان نيز چو واقف شد، او نيز دويد آمد

بس توبه شايسته برسنگ تو بشکسته
بس زاهد و بس عابد کو خرقه دريد آمد

باغ از دي نامحرم سه ماه نمي زد دم
بر بوي بهار تو، ازغيب رسيد آمد
مولوی

عبد القهار عاصی

هرشب هواي كوچه ي دلدار ميكنم
دل را تسلي از در و ديوار ميكنم

از بسكه با خيال وي آغشته ميشوم
هر ذره را خيال سپيدار ميكنم

با جفت كفتر ته ي پر چال بام شان
از دور دور قصه ي بسيار ميكنم

آنجا براي دفع گمان بد كسان
تمثيل نقش مردم هشيار ميكنم

نذرانه ي مراد همه سيم و زر بود
من نان گرم نذر رخ يار ميكنم

در ماه ، در ستاره ي شام و غروب شهر
او را تمام باغچه ديدار ميكنم

از جنس دل ز سينه دكاني گشوده ام
سرتا به پاي عشقم وبازار ميكنم

متن زیر آخرین دست نوشته  شهید چمران است که پس ازشهادت از داخل جیبهای لباس خونین او به دست آمده است ، خوب بخوانید ؛ ببینید چمران پیش از شهادت با اعضاء و جوارح خود چه گفته است : 

من لحظاتی بعد به شما آرامش می دهم؛ آرامشی ابدی؛ دیگر شما را استثمار نخواهم کرد ، دیگر فشار عالم و شکنجه روزگار را بر شما تحمیل نخواهم داشت ، دیگر به شما بی خوابی نخواهم داد و شما نیز دیگر از خستگی فریاد نخواهید کشید ، از درد و شکنجه از بی غذائی و سرما و گرما شٍکوه نخواهید کرد ، آرام و آسوده برای همیشه در بستر نرم خاک آسوده خواهید بود. امّا امّا امّا این لحظات لقاء پروردگارم و لحظه ی رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد...

تو

عبد القهار عاصی

    توشب به جلوه شدي دود ماهتاب بر آمد
    تو لب بخنده گشودي و آفتاب بر آمد


    تو راه باغ گرفتي هوا هواي طرب شد
    تو رخ به رود نمودي غريو آب بر آمد


    تو گل به موي زدي و پرنده ي غم عاشق
    ترانه ي بلب از بستر گلاب بر آمد


    تو رفتي آتش تنهايي آب كرد وجودم
    تو آمدي و دل تنگم از عذاب بر آمد

اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابوسعید

محمد منور

پس، شیخ ما پیوسته از خلق می گریختی و در آن مواضع تنها به عبادت و مجاهدت و ریاضت مشغول می بودی، و پدر شیخ ما پیوسته او را می جستی تا بعد از یک ماه یا بیشتر او را بازیافتی، و به لطف، او را به میهنهغمحل تولدشیخف بازآوردی و در میهنه پیوسته مراقبت او می کردی و چشم بر وی می داشتی تا ناگاه بنگریزد. و پدر شیخ ما حکایت کرد که:

باقی در ادامه ی مطلب...........

پرسیدند عارف كیست؟
گفت"مثل عارف مثل مرغیسیت كه از آشیانه رفته بودبه طمع طعمه
و نیافته آشیانه
وره نیافته
در حیرت مانده
خواهد كه به خانه رود
نتواند.
عرفان عشق است

گوش خواباندن

---

عبارت بالا مجازاً به معنی و مفهوم منتهز و مترصد فرصت بودن است تا افراد دوراندیش و مال اندیش با استفاده از موقع و فرصت به منظور دست یابند و مقصد و مقصود حاصل آید.
آنچه نگارنده را به تأمل واداشت که عبارت بالا باید ریشه تاریخی داشته باشد واژه گوش و خوابانیدن گوش است که

 

باقی در ادامه ی مطلب............

شعر از فریدون مشیری

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید

باغ صد خاطره خندید

عطر صد خاطره پیچید

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

باقی در ادامه ی مطلب....................

تیغ کین

شاعر : سیاوش امیری

و از حیله گـرهای خونخـواره خو
و از دشـمـنان هـمـی کیـنـه جو

و از خشکه مغـزان بی دردِ دیـن
و از جاهلـانِ بـه ظاهــــر مـتـیـن

بـرآمــد کـنـون آتـشـی هـولنـاک
که سـوزد ازان جـانِ بابای خـاک

و شـیـطـان میـانـدارِ دیـو و دَدان
و مــأمــور اغــوای نــابِـخـــــردان

باقی در ادامه ی مطلب....................

آرزو

شاعر : قیصر امین پور

امشب تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
در «تو»
خلاصه کردم:
ای کاش می شد
یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی!
تکرار...

نماز

شاعر : سعید طلاییش

فکرم همه‌جا هست، ولی پیش خدا نیست
سجادۀ زر دوز که محراب دعا نیست

گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟
اندیشه سیال من ـ ای دوست ـ کجا نیست؟!

از شدت اخلاص من عالم شده حیران
تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست!

از کمیتِ کار که هر روز سه وعده
از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست

یک‌ذره فقط کُندتر از سرعت نور است
هر رکعتِ من حائز عنوان جهانی‌ست!

این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟
چندی‌ست که این حافظه در خدمت ما نیست

ای دلبر من! تا غم وام است و تورم
محراب به یاد خم ابروی شما نیست

بی‌دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد
تا فکر من از قسط عقب‌مانده جدا نیست

هر سکه که دادند دوتا سکه گرفتند
گفتند که این بهره بانکی‌ست، ربا نیست!

از بس‌که پی نیم‌وجب نان حلالیم
در سجده ما رونق اگر هست، صفا نیست

به به، چه نمازی‌ست! همین است که گویند
راه شعرا دور ز راه عرفا نیست!

دلم خوش است به این اشک

شاعر : رضا رسول زاده

دوباره سفره ی اشک است و فیض ماه خودم
دوباره نیمه شبی و بساط آه خودم

رسیدم اول کاری که معترف بشوم
نشان به کس ندهم نامه ی سیاه خودم

کسی به جز تو خبردار نیست از حالم
میان محکمه آرم که را گواه خودم ؟

باقی در ادامه ی مطلب..................

معراج دگر کرد علی

شاعر : سید رضا موید

مسجد كوفه ببین عزم سفر كرد على
با دلى خون ز تو هم قطع نظر كرد على

مسجد كوفه مگر مسجدالاقصایى تو
كه ز محراب تو تا عرش سفر كرد على

رفت آن شب كه به مهمانى امّ كلثوم
دخترش را ز غمى سخت خبر كرد على

خبر از كشتن خود داد به تكبیر و فسوس
هر زمان جانب افلاك نظر كرد على

كس چو او روزه یك ساعته هرگز نگرفت
چون كه افطار به هنگام سفر كرد على

گرچه جانش سفر تیر بلا بود، آخر
پیش شمشیر ستم فرق سپر كرد على

ریخت بر دامن محراب ز فرق سر او
آنچه اندوخته از خون جگر كرد على

گرچه در هر نفسى بود على را معراج
غوطه در خون زد و معراج دگر كرد على

آسمان ادب فارسی پر از مضامین گران‌قدری است که نشان از فرهنگ و اعتقادات راسخ ایرانیان دارد.

دهخدا در لغت‌نامه نفیس خود می‌گوید: «قدر از شب‌های متبرک اسلامی است».

در قرآن آمده است که شب قدر از هزار ماه برتر است و فرشتگان و روح (مراد از آن به قول بیش‌تر علما جبرئیل است) در آن شب به اذن پروردگارشان به زمین نازل می‌شوند و قرآن در این شب بر جان پیامبر (ص) وحی شده است.

باقی در ادامه ی مطلب........................

محمد صادق فاني

محمد صادق فاني يكي از شعراي كابل زمين مي باشد و در عصر سراج المله والدين زندگي مي كرده است. از زمان ولادت وي كدام سند معتبري در دست نيست. مرحوم خسته در كتاب "يادي از رفتگان" در بارة ولادت فاني مي نويسد: زمان ولادت فاني راست آورده نتوانستم مگر از مكتوبي كه از ننگرهار خدمت مولانا مستغني مرحوم نوشته وجواب گرفته است دانستي كه از شاگردان موصوف واخلاص كيشان او بوده واز مامورين دولت نيز."

باقی در ادامه ی مطلب.................

نامـه ی ویس به رامین


فخرالدین اسعد گرگانی

نامـﮥ دهم


دلی پُر از آتش و جانی پُر از دود
تنی چون موی و رخساری زر اندود

برم هر شب سحرگه پیشِ‌ دادار
بمالم پیشِ او برخاك رخسار

خروشِ‌ من بدرّد پشتِ ایوان
فغانِ من ببندد راهِ كیوان

چنان گریم كه گرید ابرِ آذار
جنان نالم كه نالد كبكِ كهسار

باقی در ادامه ی مطلب.....................

مرد لاف زن

یك مرد لاف زن, پوست دنبه‌ای چرب در خانه داشت و هر روز لب و سبیل خود را چرب می‌كرد و به مجلس ثروتمندان می‌رفت و چنین وانمود می‌كرد كه غذای چرب خورده است. دست به سبیل خود می‌كشید. تا به حاضران بفهماند كه این هم دلیل راستی گفتار من.

باقی در ادامه ی مطلب................

لا لحب علی (ع) بل لبغض معایة

---

ترجمه: نه به خاطر دوستی و علاقه با علی (ع) بلکه برای بغض و عداوت با معاویه.

یعنی اقدام به این عمل نه روی اصل علاقه و ارادت به علی بن ابی طالب (ع) بلکه به علت بغض و عداوت و دشمنی با معاویه انجام پذیرفته است.
این مثل عربی که در میان ایرانیان با سواد بخصوص آنهایی که به لسان عرب آشنایی دارند نیز مورد استفاده و استناد است در مواردی به کار می رود که بین دو نفر اختلاف وجود داشته باشد و.....................

 

 

باقی در ادامه ی مطلب..................

ادهم کاوه
...

فکری برای مزرعه‌ی پاک‌تان کنید
لطفاً! کمی محافظت از خاک‌تان کنید
یا سهم چند آدم بی‌سرنوشت را
بیرون دوباره از دهن چاک‌تان کنید
در باغ‌تان به جز جسد برگ هیچ نیست
انگور را ضمیمه‌ی این تاک‌تان کنید
دیوانه‌ها! جوانی خود را به زیر پل
تا کی نثار پودر و تریاک‌تان کنید؟
این روزها که کار زمین رو به آخر است
کاری برای ماندن افلاک‌تان کنید
بگذار صاف و ساده بگویم که بچه‌ها
من را شریک بوتل کنیاک‌تان کنید
مردم همیشه دست من و دامن شما
فکری برای شاعر بی‌باک‌تان کنید

صدا سلطانی
...

ھستی، دوباره مغز مرا مار می‌خورد
حالم بَھم از اسم تو ھر بار می‌خورد
سردرد می‌شوی و سرم تیر ... لعنتی 
این روزھا به سنگ تو بسیار می‌خورد
مردی نشسته است كنارم، نديده‌ای؟
معتاد و گیج از بغلم خار می‌خورد
ھر چند مدتی‌ست که راهش جدا شده
چشمش ولی به چشم من انگار می‌خورد
من روزه‌دار و تشنه و حس تو انگلی‌ست
از خون مرده تا دم افطار می‌خورد
دنیا شبیهِ صحنه‌ی فلمی‌ست ری نزن!
بازیگریم و حادثه تكرار می‌خورد

اشکی برای فلسطین

سید عبدالقدیر

یار ! هشدار! فلسطین هستم
مسکن عزت دیرین هستم

مهبط نور حق سرای رسل
منزل قبلهء پیشین هستم

راز های نهانی

میر اکبر صابر

ایدل چه راز ها که نهانی نهفته ماند

شایان گفتنی ونگفتنی نگفته ماند

می خواستم که زمزمه دل بدر کشم

در پرده شکسته آمد وکس نا شنفته ماند

سنگ دلم شکست ونشد صاف شیشه ماند

آئینه در غبار کدورت نهفته ماند 

خوردیم خون دل که بیاران عیان شود

مینای من به محقل رندان نهفته ماند

این هفت خوان عشق زعشقم نمونه ییل

ولوی من به مثقب مطلب نسفته ماند

عبدالحق بیتاب

ملک الشعرا صوفی عبدالحق بیتاب فرزند عبدالاحد عطار در سال 1265 ه . ش درکابل دیده به هستی گشود. دانش ادبی وعربی را نزد استادان مجرب زادگاهش فراگرفت. از سی سالگی وظیفة آموزگاری را در مدارس کابل به عهده گرفت. سپس به حیث استاد در دانشکدة ادبیات کابل به تدریس فنون ادبی، بدیع، معانی، عروض، دستور زبان و اصول تصوف پرداخت.

باقی در ادامه ی مطلب..................

احمد رضا احمدی

حقیقت دارد
 تو را دوست دارم
 در این باران
 می خواستم تو
 در انتهای خیابان نشسته
باشی

باقی در ادامه ی مطلب.............

آشیان ویران

پروین اعتصامی

از ساحت پاک آشیانی
مرغی بپرید سوی گلزار

در فکرت توشی و توانی
افتاد بسی و جست بسیار

رفت از چمنی به بوستانی
بر هر گل و میوه سود منقار

تا خفت ز خستگی زمانی
یغماگر دهر گشت بیدار

تیری بجهید از کمانی
چون برق جهان ز ابر آذار

باقی در ادامه ی مطلب...........................

چلم قدرت ؟ ..............

بهر ترسیم نگاهت ٬ قلم انداخته ایم

پیش سرخانه ی چشمت ٬ چلم انداخته ایم

غمزه ات دود دلم را به جگر می بندد

تو مپندار که خود را ز دم انداخته ایم

طره ی زلف ترا ٬ راست سرشته ست خدا

 ما درین رشته چنین پیچ و خم اندخته ایم

تیغ را هرچه بکوبی ٬ نشود راست چو تیر

قهر عشقیم و بر ابروی ٬ خم ٬ انداخته ایم

گنه از ماست که در مدرسه ی عشق و جنون

حرف « دل » یکسره در علم ٬ کم انداخته ایم

این رماتیزم مفلوک ٬ که « قدرت » نام است

وای بر ما که درین نم ٬ گلم انداخته ایم ......

ح . تایب

شیطان هم

سهراب سپهری

از خانه بدر ، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت.
در جاده ، درختان سبز، گل ها وا، شیطان نگران: اندیشه رها
می رفت.
خار آمد، و بیابان ، و سراب.
کوه آمد و ، خواب.
آواز پری : مرغی به هوا می رفت؟
- نی ، همزاد گیاهی بود، از پیش گیا می رفت.
شب می شد و روز.
جایی، شیطان نگران: تنهایی ما می رفت.
 

عبدالاحد فدایی 

عبدالاحد فدایی فرزند مولوی محمد خان باجوری در سال 1274 ه . ش در شهر کابل پابه هستی نهاد. تحصیلات خود را در مکتب حبیبیه به پایان رسانید. او از شاگردان عبدالغفور ندیم ندیم بود و شعر را از استاد صوفی عبدالحق بیتاب فرا گرفت. عشق سرشار او به شعر و تلاشش در این جهت او را از شاعران پرآوازة کشور ساخت. در شعر های او حس وطن دوستی، ومضامین عاشقانه و عارفانه نیز به رؤیت می رسد؛ اما درهمة سروده هایش از سبک قدیم پیروی می کرده است.

باقی در ادامه ی مطلب.........................

چه شبی است!

چه لحظه‌های سبک و مهربان و لطیفی،

گویی در زیر باران نرم فرشتگان نشسته‌ام.

می‌بارد و می‌بارد و هر لحظه بیش‌تر نیرو می‌گیرد.

هر قطره‌اش فرشته‌ای است که از آسمان بر سرم فرود می‌آید.

چه می‌دانم؟

خداست که دارد یک ریز، غزل می‌سراید؛

غزل‌های عاشقانه‌ی مهربان و پر از نوازش.

هر قطره‌ی این باران،

کلمه‌ای از آن سرودهاست.

دکتر شریعتی

گلنور بهمنمتولد سال ۱۳۴۶ خورشيدی است. او يکی از پايه گزاران نشرات غنامند ادبی و فرهنگی چون سپيده و افرند ميباشد. مدتی را نيز به عنوان موسس و سردبير مجله حقوقی روزنه در پشاور مصروف خدمت بوده است. بهمن اکنون در کابل به سر ميبرد.



باقی در ادامه ی مطلب.................

تا نقش روي و مويت بر لوح جان بر آرم
از آفتاب و باران رنگين كمان بر آرم
 
تا باد را بهاران از باغ بگذراند
ذكر ترا برنگي از گلستان بر آرم

تا دست ارغوان را لطف شكوفه بخشم
آيينه از رخ تو بر آستان بر آرم

با دستهاي عاشق با چشمهاي عاشق
چتر گل و بريشم زين خاكدان بر آرم

از بهر مقدم تو هر شام بر سر ره
مهتاب را برنگي دامن كشان بر آرم

بهار ‌ ١٣٦٩ هجري شمسي
قهار عاصي

غلام نبی عشقری

زنده باشی یار من آیینه وارم ساختی

پارسا و صوفی و شب زنده دارم ساختی

در جهان گمنام بودم قیمت و قدرم نبود

صاحب نام و نشان و با وقارم ساختی

از سر اخلاص هر کس دست می بوسد مرا

متقی و عابد و پرهیزگارم ساختی

گرچه پیرم در برمن دل جوانی می کند

در خزان برگ ریزان نو بهارم ساختی

باقی  در ادامه ی مطلب...................

قاری عبدالله

قاری عبدالله فرزند قطب الدین در سال 1248 دیده به دیار هستی گشود. علوم ابتدایی را از نزد پدرش فراگرفت سپس تمام علوم متداولة روزگار خویش را از قبیل فقه، منطق، حکمت، کلام و ادبیات از نزد استاد بزرگ آن روزگار فراگرفت.

باقی در ادامه ی مطلب...................