بشنو از نی . . .

چلم قدرت ؟ ..............

بهر ترسیم نگاهت ٬ قلم انداخته ایم

پیش سرخانه ی چشمت ٬ چلم انداخته ایم

غمزه ات دود دلم را به جگر می بندد

تو مپندار که خود را ز دم انداخته ایم

طره ی زلف ترا ٬ راست سرشته ست خدا

 ما درین رشته چنین پیچ و خم اندخته ایم

تیغ را هرچه بکوبی ٬ نشود راست چو تیر

قهر عشقیم و بر ابروی ٬ خم ٬ انداخته ایم

گنه از ماست که در مدرسه ی عشق و جنون

حرف « دل » یکسره در علم ٬ کم انداخته ایم

این رماتیزم مفلوک ٬ که « قدرت » نام است

وای بر ما که درین نم ٬ گلم انداخته ایم ......

ح . تایب