بشنو از نی . . .

شعر از سید همایون شاه عالمی

ای حسن در نقـــــاب تــــــو رخشنده آفتاب

دو عــــــالم از هـــوایی تو مانند من خراب

بـــــا تشنگــــــــان راه محبت تو عطف کن

تا میگـــــذرد به دیده هــر یک ز اشک آب

تنها نـــــه من ز هجـــــر تو فریاد می کشم

هر کس به یاد حسن تو غـرقست از شراب

باقی در ادامه ی مطلب..............

ای حسن در نقـــــاب تــــــو رخشنده آفتاب

دو عــــــالم از هـــوایی تو مانند من خراب

بـــــا تشنگــــــــان راه محبت تو عطف کن

تا میگـــــذرد به دیده هــر یک ز اشک آب

تنها نـــــه من ز هجـــــر تو فریاد می کشم

هر کس به یاد حسن تو غـرقست از شراب

غافـــــل نگشتــــــه دل ز هــوا داریت شبی

خــــاموش نگشته لب همه ذکر تو شد ثواب

نا دیـــده حسن عارض تــو سخت دیدنیست

حیرت بکـــــــام مرگ برد چشم را بخواب

هـــــر چند کهکشان بــزرگ است در نظر

لیکن ز تنگنـــــایی تحیــــر کشــــــم عذاب

از خـــــم عـــارفان به (همایون) بریز می

کین چرخ کوژ پشت نبوده ست جز سراب