بشنو از نی . . .

دل گم شده
شعر از رسول پویان

گـم‏گـشته دل واله و حـیران به دست کیست
خانه به دوش بی‏سروسامان به دست کیست
دانــش‏پــژوی خـبـره و آمـــوزگـار مـــــن
این طفل پاگـریـز دبسـتان بـه دست کیست
گـفتم که مسـت می‏کنمش از شـراب عشـق
آری همان مست و پریشان به دست کیست

باقی در ادامه ی مطلب................

دل گم شده

گـم‏گـشته دل واله و حـیران به دست کیست
خانه به دوش بی‏سروسامان به دست کیست
دانــش‏پــژوی خـبـره و آمـــوزگـار مـــــن
این طفل پاگـریـز دبسـتان بـه دست کیست
گـفتم که مسـت می‏کنمش از شـراب عشـق
آری همان مست و پریشان به دست کیست
روزی بـه شـهر و گاه به کهسـار دیـدمـش
آن خوش‏نما غـزال بیابـان بـه دست کیست
درچین و در فرنگ بود جنس رنگ رنگ
نه نه نگـین کلک خراسـان به دست کیست
گــر از ســـلالـۀ پــدری مـی‏کنـی ســراغ
بنگر نشـان رسـتم دستان به دسـت کیست
دل رفـت مــدتی بــه نیـسـتان مـولـــــوی
آخـر کباب آتش سـوزان به دسـت کیست
خـشکیـد مـزرع وطـن از وحـشت تـموز
آب حیات و چشمۀ حیوان به دست کیست
پیچــیـده در ســتمکــدۀ ما نهـیـب گــرگ
یال بـلند شــیر نیـسـتان بـه دسـت کیست
زیـن تیره شـب مگر نبود ره به صبحدم
آن شه‏کلید مهر درخشان به دست کیست
در گـرد و خاک خفته هریـوا دلم گرفت
یارب شکوه گنج خیابان به دست کیست

رسول پویان