بشنو از نی . . .

مير سيف الدين عزيزي 

مير سيف الدين عزيزي فرزند مير مقام الدين  انصاري يكي از شاعران قرن سيزدهم هجري است. او در جواني عزم مزارشريف كرد و پس از چندي اقامت در آن جا دوباره به كابل آمد و بيش تر عمر خود را در كابل گذراند. پشت كار و حوصله مندي ازخصوصيات برجستة وي به شمار مي آيد.

باقی در ادامه ی مطلب..............

مير سيف الدين عزيزي فرزند مير مقام الدين  انصاري يكي از شاعران قرن سيزدهم هجري است. او در جواني عزم مزارشريف كرد و پس از چندي اقامت در آن جا دوباره به كابل آمد و بيش تر عمر خود را در كابل گذراند. پشت كار و حوصله مندي ازخصوصيات برجستة وي به شمار مي آيد. او با سخت كوشي تمام غزليات و رباعيات بيدل را در سال 1383 ه . ق در كتابي گرد آورد و جُنگي از غزليات ومثنويات را در سال 1382 ه. ق ترتيب داد كه حاوي اشعاري از شاعران پيشين ومعاصران وي مي باشد. تحفت الصبيان از آثار مشهور او مي باشد. اين كتاب در ايران به چاپ رسيده است. مير سيف الدين عزيزي شخص آگاه، فاضل وسياح بود. اشعار وي از لطافت و رواني خاصي برخوردار مي باشد. يك نمونه از اشعار او را مي خوانيم:

اي شوخ مياراي قد سرو روان را

تا نشكني از غم دل صد پيرو جوان را

تا خال سيه بر رخ گلرنگ نهادي

آتش زدة سوخته خلق جهان را

از خنجر خونريز تو دل ها همه چا كند

از بهر خدا چيست مكش تير و كمان را

اي قوت روان لعل تو يا قوت روان است

يك بوسه ببخشا و بده قوت روان را

يكبار سوي بنده عزيزي نظر كن

با يك نگهت باخته ملك دو جهان را